‘Ik was de planten aan het water geven,’ vertelt Joop, terwijl hij even pauzeert en diep ademhaalt. ‘En ineens werd ik zo kortademig dat ik me moest vasthouden aan de vensterbank. Voor ik het wist zat ik op de grond. Ik durfde mijn vrouw niet te roepen; ik schaamde me ervoor.’
Het was niet de eerste keer dat iets kleins zo zwaar voelde. Joop woont al decennia in Amsterdam Oud-Zuid en heeft altijd een actief leven gehad: hij wandelde veel, hield van tuinieren en bezocht regelmatig vrienden. Maar zijn COPD begon zijn dagelijks leven steeds verder te beperken. Het klimmen van de trap, het dragen van boodschappen en zelfs een korte wandeling naar de brievenbus werden inspanningen waar hij steeds meer tegenop zag. Ergotherapeut Femke de Wit kwam in beeld toen de huisarts merkte dat hij thuis steeds minder zelfstandig werd.
Een leven dat kleiner wordt
Joop vertelt over zijn jeugd en werk: ‘Ik was altijd gewend om alles zelf te doen. Ik werkte in de bouw en zorgde voor mijn gezin. Stoppen of hulp vragen was geen optie. Maar nu lijkt mijn huis soms meer een hindernisbaan dan een thuis.’ Zijn vrouw helpt waar ze kan, maar ze ziet ook dat Joop worstelt om zijn onafhankelijkheid te behouden. Zelfs eenvoudige handelingen, zoals koken of aankleden, kosten hem veel energie. ‘Ik merkte dat ik steeds dingen begon te vermijden. Dat frustreerde me, want ik wil niet afhankelijk zijn.’
Dagelijkse routines werden een uitputtingsslag. Douchen kostte minutenlang herstel, aankleden gebeurde vaak in meerdere sessies, en boodschappen doen kon hij nog maar kort. ‘Soms moest ik een dag lang niks doen, omdat ik de avond ervoor uitgeput was,’ vertelt Joop. Het voelde alsof zijn wereld steeds kleiner werd.
Praktische oplossingen en veiligheid
Femke observeerde Joop thuis en bracht zijn dag in kaart. Samen bespraken ze welke activiteiten het zwaarst waren en waar risico’s op vallen of overbelasting lagen. Kleine hulpmiddelen maakten al een groot verschil: een douchestoel, lichte stofzuiger, stevige trapbeugel en antislipmatten in de badkamer. Ook oefenden ze samen hoe Joop veilig uit bed en van stoelen kon komen, met minimale inspanning en maximaal comfort.
Femke: ‘Het gaat erom dat hij veilig en zelfstandig kan blijven. Kleine aanpassingen kunnen zijn kwaliteit van leven enorm verbeteren.’
Joop merkte snel resultaat. ‘Het voelt alsof ik weer grip krijg op mijn eigen huis. Ik kan een paar stappen zetten zonder uitgeput te raken, en ik durf mijn vrouw nu soms wél te vragen om even te helpen.’
Energiebeheer en ademtechniek
Naast praktische aanpassingen leerde Femke Joop technieken om zijn ademhaling beter te controleren tijdens inspanning en hoe hij zijn energie over de dag kon verdelen. ‘Ik wist niet dat je zo veel met ademhaling kon doen,’ zegt Joop. ‘Nu kan ik een korte wandeling maken en daarna ontspannen, zonder dat ik dagen nodig heb om bij te komen.’
Ook de psychologische begeleiding speelde een belangrijke rol. Joop durfde lang niet te erkennen hoe zwaar zijn ziekte hem raakte. ‘Femke hielp me accepteren dat het oké is om beperkt te zijn. Dat ik niet alles meer zelf kan doen, betekent niet dat ik faal.’
Ruimte voor zelfstandigheid
Dankzij ergotherapie voelt Joop zich veiliger en zelfstandiger in zijn eigen huis. Hij kan weer kleine klusjes doen, zijn hobby’s oppakken en tijd doorbrengen met vrienden en familie. ‘Het geeft me een gevoel van vrijheid,’ zegt hij met een glimlach. ‘Ik hoef me niet meer te schamen dat ik hulp nodig heb.’
Femke sluit af: ‘Het mooiste aan mijn werk is dat Joop weer regie over zijn leven voelt. Hij kan keuzes maken die goed zijn voor zijn gezondheid én zijn onafhankelijkheid. Ergotherapie gaat dus verder dan praktische tips; het gaat om kwaliteit van leven en zelfvertrouwen teruggeven.’
Maak jouw eigen website met JouwWeb